Όλοι μας ανεξαιρέτως κάποια στιγμή της ζωής μας θα βιώσουμε την μοναξιά. Είναι εκείνες εκεί οι στιγμές που νιώθουμε ότι δεν ανήκουμε κάπου, ότι είμαστε αποσυνδεδεμένοι από τους άλλους, ακόμη και όταν περιτριγυριζόμαστε από πολύ κόσμο.
Είναι εκείνες οι σιωπές που κάνουν τόσο πολύ θόρυβο μέσα στο μυαλό μας, κυρίως γιατί ξυπνούν πολλοί από τους φόβους μας.
Παρόλο όμως που την μοναξιά θα βιώσουμε όλοι μας κάποια στιγμή, πολλοί την φοβούνται.
Ο φόβος της μοναξιάς έχει τη ρίζα του στη βαθύτερη ανθρώπινη ανάγκη για σύνδεση και αποδοχή.
Από τότε που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αναζητούμε την επαφή, την αγκαλιά, την ασφάλεια.
Όταν απομακρυνόμαστε από το αίσθημα της σύνδεσης, πολύ συχνά πυροδοτείται το άγχος, η ανασφάλεια και αναρωτιόμαστε ακόμη και για το αν αξίζουμε.
Εάν η μοναξιά δεν είναι επιλογή, μπορεί να γίνει αρκετά επιβλαβής.
Υπάρχουν πολλές ψυχολογικές μελέτες που καταδεικνύουν ότι η μοναξιά πολύ συχνά συνδέεται με την κατάθλιψη, το χρόνιο στρες και την χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Οι άνθρωποι που νιώθουν μόνοι για μεγάλα διαστήματα, βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από ένα πρίσμα απόρριψης και αποτυχίας.
Εκεί τα πράγματα είναι αλληλένδετα: Όσο πιο μόνοι νιώθουν μόνοι, τόσο πιο πολύ απομονώνονται και τότε φυσικά η επανασύνδεση με τους άλλους είναι ακόμη πιο δύσκολη.
Η μοναξιά όμως δεν είναι πάντα αρνητική. Υπάρχει και μία όψη που πρέπει να παραδεχτούμε αν και συχνά την παραβλέπουμε. Όταν η μοναξιά είναι επιλογή, γίνεται χώρος. Γίνεται χώρος για να σκεφτούμε, να ξεκουραστούμε, να επεξεργαστούμε τα συναισθήματά μας.
Σε στιγμές μοναξιάς μπορεί να κάνουμε και να πετύχουμε τα πιο σπουδαία πράγματα. Να πάρουμε αποφάσεις, να καταλάβουμε τι χρειαζόμαστε, τι θέλουμε από τη ζωή μας και κάτι πολύ βασικό: τι δεν θέλουμε.
Από την μοναξιά μπορούμε να διδαχτούμε πολλά: ποιοι άνθρωποι μας ταιριάζουν και ποιοι όχι. Τι χρειάζεται να κρατήσουμε στη ζωή μας και τι να διώξουμε.
Η μοναξιά μπορεί να γίνει το έδαφος πάνω στο οποίο να ανθήσουμε και να γίνουμε πιο ήρεμοι, πιο ώριμοι, πιο αληθινοί.
Άρα λοιπόν δεν πρέπει να αποφεύγουμε την μοναξιά με κάθε κόστος, αλλά να δούμε το όφελος. Να την αποδεχτούμε και να μάθουμε να ζούμε με αυτήν δημιουργικά. Αντί να νιώθουμε φόβο, να την χρησιμοποιήσουμε για να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Δεν ορίζει η μοναξιά την ποιότητα της ζωής μας, αλλά το πως εμείς βιώνουμε την μοναξιά
Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι η μοναξιά δεν είναι πρόβλημα, αλλά πολύ συχνά μπορεί να γίνει ευκαιρία, όταν την διαχειριστούμε με σοφία τότε μπορεί να γίνει ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία προσωπικής εξέλιξης.
Αν νιώθεις ότι η μοναξιά σε βαραίνει ή σε αποπροσανατολίζει, είμαι εδώ να σε στηρίξω στο ταξίδι της επανασύνδεσης — με τον εαυτό σου, με τους άλλους, με τη ζωή που σου αξίζει.
Με εμπιστοσύνη και φροντίδα,
Αμαλία